Επιθεώρηση μελισσών το Φλεβάρη

Με καλό καιρό αλλά πάλι με νοτιά, καθώς η περιοχή μου θεωρήται η Μάνα του Νότου έγινε η επιθεώρηση του Κουτσοφλέβαρου.

Οι μέλισσες αρκετά ζωηρές κάνουν με βιάσει τις διάφορες δουλειές τους.

Ο γόνος που τον προηγούμενο μήνα κάλυπτε μισό πλαίσιο περίπου τώρα είναι στα 3/4 του πλαισίου και φτάνει μέχρι και τα κελιά που είναι στις άκρες.

Ο γόνος είναι περίπου 3 πλαίσια.

Υπάρχει και λίγος κηφηνογόνος. Είδα τον πρώτο κηφήνα αλλά ήταν αρκετά κινητικός και δεν κατάφερα να τον απαθανατίσω. Πάντως είναι ενδεικτικός για να φανταστούμε τα ερωτικά παιχνίδια που θα επακολουθήσουν.

Είδα αρκετά αυγά ημέρας που δείχνει ότι μετά από κάποιες μέρες με κακό καιρό η βασίλισσες επωφελούνται από την αύξηση της θερμοκρασίας για να εντατικοποιήσουν την ωοτοκία τους.

Αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν ότι όλες οι συλλέκτριες είχαν γύρη στα πόδια τους.

Η γύρη που τον προηγούμενο μήνα είχε χρώμα σκούρο πορτοκάλι τώρα είδα και κίτρινη άλλα και γύρη με ανοιχτό καφέ χρώμα.

Μετά από την παρότρυνση του Γιάννη"http://johnybee.blogspot.com/" έβαλα δοκιμαστικά σε μια κυψέλη που κάλυπτε όλα τα πλαίσια με πληθυσμό ένα άχτιστο πλαίσιο στην άκρη , μήπως και έχουν διάθεση για χτίσιμο ,πάντως σε μια κυψέλη είχαν χτίσει μια γλώσσα κέρινη πάνω από τα πλαίσια.

Οι αμυγδαλιές αψηφώντας το κρύο όπως κάθε χρόνο έχουν σχεδόν ανθήσει οι περισσότερες ,δημιουργώντας τεράστια άσπρα μπουκέτα μέσα στο καταπράσινο τοπίο , που είναι σαν χέρια που στρέφονται προς τον ουρανό και καλούν τον ήλιο να ζεστάνει την γη για τον ερχομό της άνοιξης.

Οι μέλισσες στριφογυρίζουν πάνω στα άσπρα πέταλα ζαλισμένες απο το μεθυστικό άρωμα τους .

Ξέρουν ότι κοντοσιμώνει άνοιξη αν και μερικές δεν θα προλάβουν να την δουν.

Η φύση ετοιμάζει τα πολύχρωμα μπουκέτα της.

Χρώματα σχήματα και ευωδιές στην υπηρεσία της μέλισσας.

Η ασφεντηλιά αρχίζει να ξεπετάει δειλά δειλά τα πρώτα σταυρωτά ανθάκια της.

Ασφεντηλιά ή Ασφόδελος οι αρχαίοι πίστευαν ότι από τις ρίζες του εκτρέφονταν οι νεκροί. Σκόνη ριζών της ασφεντηλίας χρησιμοποιούσαν σαν πούδρα για την νόσο "λευκή".

Αγαπημένο φυτό η ασφεντηλιά μου θυμίζει τα παιδικά χρόνια που το καλοκαίρι μαζεύαμε το ξύλο της που είναι πολύ μαλακό για να φτιάξουμε ανεμόμυλους αυτοκινητάκια και ότι άλλο η παιδική φαντασία σκαρφιζόταν μια και είμαστε η γενιά που δεν μεγαλώσαμε με Βιντεοgames.

Μύλο θα φτιάξω ασφεντιλιά το χρόνο να γυρίσω ,

στα παιδικά τα χρόνια μου να τον ναι σταματήσω.

Και η φασκομηλιά ζηλεύοντας τα άλλα φυτά ανθίζει πρόωρα μερικά κλωνάρια της δηλώνοντας παρούσα καρτεράει υπομονετικά το γλυκό χάδι της μέλισσας.

Εν το μεταξύ πάνω από τις βρούβες γίνεται συνωστισμός οι μέλισσες και όχι μόνο πετούν στα μικροσκοπικά κίτρινα ανθάκια βιαστικά.

Ακόμα και ο σπάρτος έχει άνοιξη τα σπαθωτά ανθάκια του και σε λίγο καιρό θα κιτρινίσει τα γύρω βουνά.

Πως είμαι μέλισσα θωρώ το βράδυ στ’ όνειρο μου

Και το πρωί όταν ξυπνώ βρίσκω τον εαυτό μου.