Ο σκατζόχοιρος και οι μέλισσες

Γενάρης 2010 πρώτη επιθεώρηση της νέας χρονιάς που ξεκινά με αρκετές προσδοκίες.

Μετά από ένα πολλή ζεστό Δεκέμβρη σχεδόν καύσωνα είχαμε και την πιο ζεστή πρωτοχρονιά των τελευταίων 100 χρόνων , τις μέλισσες μάλλον τις ευνόησε ο καιρός έτσι έχουν αρκετό γόνο , γύρη και μέλι.

Σε μια βρήκα και ένα βασιλικό κελί το πρώτο για το 2010 , αρκετά νωρίς μάλλον , το χάλασα γιατί κηφήνες δεν υπάρχουν, για την ασφαλή γονιμοποίηση, σε περίπτωση που θα είχαμε νέα βασίλισσα, βρήκα σε μερικές κυψέλες κηφονοκελιά ,αλλά όχι πάνω από 3 σε κυψέλη. Βέβαια υπάρχει βασίλισσα νέα και γεννάει κανονικά, τώρα γιατί θέλουν να την αλλάξουν δεν ξέρω, πάντως την βασίλισσα την είδα να γυροφέρνει το βασιλικό κελί ,μάλλον ετοιμαζόταν να το χαλάσει και την πρόλαβα; Θα δούμε αν θα συνεχίσουν να βγάζουν βασιλικά κελιά.

Ο αρκετός γόνος που υπάρχει όλο το χειμώνα σε μας τους νότιους ,κάνει την καταπολέμηση της βαρρόα αρκετά προβληματική ,τον Δεκέμβριο έκανα θεραπεία με γαλακτικό οξύ ,καθώς μερικές είχαν αρκετή βαρρόα μετά την επιστροφή από το πεύκο ,η κατάσταση τώρα είναι πολύ καλύτερη ,αλλά κοιτάζοντας την παρακάτω φωτογραφία προσεκτικά στον υπολογιστή, ανακάλυψα μια μέλισσα χωρίς φτερά, που οφείλεται σε ένα ιό ,απόρροια και δευτερογενή επίπτωση από υψηλή προσβολή από βαρρόα, οι μέλισσες βέβαια ,θα την βγάλουν έξω ,καθώς δεν προσφέρει τίποτα στην κοινότητα ,γι αυτό πολλές φορές δεν τις βλέπουμε ,το πρόβλημα υπάρχει και μετά την θεραπεία από την βαρρόα για 1 με 2 μήνες ακόμα, ανάλογα με το μέγεθος της προσβολής, τέλος είδα και 2 βαρρόα πάνω σε μέλισσες.

Εδώ είναι οι λεπτομέρειες από την παραπάνω φωτογραφία για να μην σας βάζω στο κόπο να ψάχνεται. Η βαρρόα είναι κάτι που με προβληματίζει γιατί δεν θέλω να χρησιμοποιώ φάρμακα και θέλω να κρατάω σε ένα ασφαλές επίπεδο τα μελίσσια χωρίς να τα επιβαρύνω με επικίνδυνα χημικά, ακόμα όμως δεν έχω καταλήξει σε ένα ασφαλές συμπέρασμα, το γαλακτικό οξύ είναι αποτελεσματικό , σκοτώνει αρκετή βαρρόα, από ότι βλέπω, δεν επηρεάζει τις μέλισσες, αλλά θέλει πολύ δουλειά και δεν ξέρω αν από μόνο του μπορεί να αντιμετωπίζει την βαρρόα ή αν χρειάζεται και κάποια άλλου είδους θεραπεία πάντως το ψάχνω ,έχω βγάλει κάποια συμπεράσματα και ευελπιστώ κάποια στιγμή να βρω τη χρυσή τομή.

Στην επιστροφή από τις μέλισσες και καθώς είχε σχεδόν βραδιάσει μια αναπάντεχη συνάντηση, ένα σκατζοχοιράκι ξεκινούσε νωρίς νωρίς την βραδινή του έξοδο καθώς είναι συνήθως πλάσματα της νύχτας ,μάλλον άλλος ένας τρόπος άμυνας εκτός από τα αγκάθια στην ράχη τους , είχα αρκετό καιρό να δω καθώς σπανίζουν πια οι εμφανίσεις τους θύματα και αυτά της κακής χρήσης του οικοσυστήματος από τον ανθρώπινο παράγοντα , συνήθως τα έβλεπα νύχτα με το αυτοκίνητο να περνούν το δρόμο και όσα γλίτωναν από τις ρόδες μέχρι να κατέβεις είχαν εξαφανιστεί μέσα στα χόρτα.

Είναι ένα πολύ χαριτωμένο και ντροπαλό ζωάκι μόλις πας να τον αγγίξεις μαζεύει την ουρά του τα πόδια του και το κεφάλι του και γίνεται σαν μια αγκαθωτή μπάλα είναι ένας τρόπος που έχει αναπτύξει για να προστατεύεται από τους εχθρούς του .

Έχει αρκετά μακριά και δυνατά νύχια ,ιδιαίτερα στα πίσω πόδια του για να μπορεί να σκάβει μέσα στο χώμα και να φτιάχνει την φωλιά του. Το συγκεκριμένο αν δεν κάνω λάθος πρέπει να είναι αρσενικό γιατί σε μια φωτογραφία που έβγαλα διακρίνεται λίγο το γενετικό του όργανο που είναι στο μέσο της κοιλιάς και μοιάζει σαν αφαλός.

Υπάρχει κίνδυνος ο αρσενικός να τρυπηθεί από τα αγκάθια του θηλυκού κατά το ζευγάρωμα. Γι' αυτό το πέος του σκαντζόχοιρου είναι κοντά στο κέντρο της κοιλιάς του και το θηλυκό μπορεί να τυλίγει προς τα πάνω την ουρά του μέχρι που ο κόλπος του εξέχει από το υπόλοιπο σώμα του. Έτσι το αρσενικό δεν χρειάζεται να ανέβει τελείως πάνω στο θηλυκό όταν ζευγαρώνουν.