Αμέσως μετά τον τρύγο από το θυμάρι τέλος Αυγούστου σε ένα έλεγχο είδα σε μια κυψέλη πολλά βασιλικά κελιά σημάδι ότι για κάποιο λόγο η βασίλισσα του δεν υπάρχει πια ,σκέφτομαι ότι είναι δύσκολη εποχή για να γονιμοποιηθεί η βασίλισσα δεν υπάρχει γύρη ούτε νέκταρ πουθενά, οι κηφήνες αυτή την εποχή σπανίζουν είχα και μια παραφυάδα που δεν πήγαινε καλά έμενε πίσω στα 3 πλαίσια και παρόλο που η βασίλισσα του ήταν νέα δεν αναπτυσσόταν όπως θα έπρεπε, σε αντίθεση με άλλες παραφυάδες που ενώ έγιναν την ίδια εποχή είχαν φτάσει μέχρι και 9 πλαίσια πληθυσμό.
Αποφασίζω λοιπόν να κάνω συνένωση τις 2 κυψέλες την ορφανή και την παραφυάδα ,βάζω μια εφημερίδα πάνω από την ορφανή ανοίγοντας μερικές μικρές τρυπούλες και από πάνω τοποθετώ την παραφυάδα με λίγο νερό σε ένα τροφοδότη γιατί έκανε πολύ ζέστη , μετά από 2 μέρες πήγα και είχε γίνει σταδιακά η συνένωση και η βασίλισσα είχε αρχίσει να γεννά εντατικά καθώς ο περισσότερος πληθυσμός που είχε στην διάθεσή της τάιζε την βασίλισσα περισσότερο ,κατέβασα την πάνω κυψέλη και άφησα μόνο την κάτω.
Μετά από 20 περίπου μέρες την πήγα στο πεύκο στις 16 Σεπτεμβρίου 23 Σεπτεμβρίου παίρνω 6 πλαίσια , 3 Οκτωβρίου 5 πλαίσια και 12 Σεπτεμβρίου 5 πλαίσια 5 Νοεμβρίου 3 πλαίσια ακόμα και άφησα το υπόλοιπο μέλι για τον χειμώνα συνολικά δηλαδή 19 πλαίσια των 1,5-2 κιλών περίπου δηλαδή 35 κιλά μέλι. Αυτό αποδεικνύει περίτρανα ότι η συνένωση πριν την ανθοφορία αποδίδει πολλαπλάσια από ότι αν δεν γινόταν συνένωση .
Έχουμε λοιπόν ένα δεδομένο όσο πιο δυνατή είναι η μέλισσα τόσο πιο ορθολογικός καταμερισμός εργασίας γίνεται μέσα στην κυψέλη άρα πιο παραγωγική και πιο αποτελεσματική στις διάφορες ασθένειες.
Αντίθετα όσο πιο μικρό είναι ένα μελίσσι τόσο πιο πολύ γόνο εκτρέφει αναλογικά πάντα με το μέγεθος του καθώς νιώθει την ανάγκη να εξαπλωθεί ,δηλαδή η σχέση γόνου και πληθυσμού είναι αντιστρόφως ανάλογη.
Άρα επιδιώκουμε πολύ πριν τις ανθοφορίες να έχουμε μικρά μελίσσια που δυνητικά θα εκτρέψουν περισσότερο γόνο και συνενώνουμε πριν την ανθοφορία και έχουμε πολλαπλάσια παραγωγή ,πρώτον γιατί έχουμε πολυπληθέστερα μελίσσια που κατά κανόνα είναι πιο παραγωγικά και δεύτερον λιγότερο γόνο σχετικά με τον πληθυσμό άρα επιτυγχάνουμε ένα σχετικό μπλοκάρισμα του γόνου ,καθώς δεν θέλουμε ανοιχτό γόνο που είναι καταναλωτής μελιού πάνω στην κύρια ανθοφορία όπως του θυμαριού η την μελιτοέκκριση όπως είναι του πεύκου .
Οι φωτογραφίες είναι σημερινές από το μελίσσι που αναφέρομαι , αυτή την στιγμή έχει τον περισσότερο πληθυσμό ,γόνο ,γύρη και μέλι από τα υπόλοιπα , λογικά κι εκτός απροόπτου θα βγάλει αρκετά εύκολα τον χειμώνα θα έχει πάντα γόνο καθώς θα μπορεί να τον ζεστάνει και την άνοιξη θα αναπτυχθεί πρώτο καθώς ο γόνος της άνοιξης είναι ανάλογος των αποθεμάτων τροφής που έχει το μελίσσι το φθινόπωρο. Συμπέρασμα καλύτερα λίγα και καλά μελίσσια παρά πολλά και αδύνατα
6 σχόλια:
Οι Χαλκιδικιώτες συνάδελφοι λένε"κάλιο λίγα και καλά παρά αδύνατα πολλά.Είναι μια μέθοδος που εφαρμόζω αρκετά χρόνια στην ανθοφορία του θυμαριού.Αν έχεις δυνατά μελίσσια θα πάρεις θυμαρίσιο αν δεν έχεις και δεν βάλεις διάφραγμα θα το φάει ο γόνος.
Σωστοί οι προλαλήσαντες .-
Καλοξοδεμένα τώρα τα μέλια σου. Πάντα ο δυνατός είναι κερδισμένος.
ωραια η αναπτυξη σου και οι φωτογραφιες σου....
Συγχαρητήρια για την στρατηγική σου.
Στην σχολή (ΙΓΕ), μας έμαθε ο δάσκαλος, πως μόνο όταν έχεις στόχο και πρόγραμμα μπορείς να πετύχεις στην μελισσοκομία.
Και το δικό σου παράδειγμα αποδεικνύει "του λόγου το αληθές", παρόλο που απ’ότι μας λες το πέτυχες κατά τύχη.
Πάντως, το να μοιραζόμαστε τέτοιες εμπειρίες είναι το παν αυτού του είδους της τηλεπικοινωνίας, διότι εμείς που δεν είμαστε τόσο έμπειροι βοηθούμαστε να τολμήσουμε πράγματα για την βελτίωση της παραγωγής μας.
Φιλικά και συντροφικά....
Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια, αυτό που με προβλημάτισε στην όλη διαδικασία είναι γιατί μια βασίλισσα ενώ μπορούσε να θεωρηθεί άχρηστη δεν αναπτησόταν στην κυψέλη της και μόλις μπαίνει σε μια άλλη κυψέλη υπάρχει αυτή η μεταμόρφωση λέμε για τις βασίλισσες ότι είναι το παν μέσα στην κυψέλη αρχίζω και αναθεωρώ αυτή την άποψη όχι βέβαια ότι δεν είναι σημαντική μέσα στην κυψέλη αφήνει το DNE της αναμφισβήτητα αλλά πιστεύω ότι και οι μέλισσες έχουν συμμετοχή αποκτούν εμπειρίες και αυτές μεταδίνονται στις επόμενες γενιές μελισσών σαν ένα είδος γνώσης και μνήμης που τις ακολουθεί και δίνει στο κάθε μελίσσι τον χαρακτήρα του.
Δημοσίευση σχολίου