Επιθεώρηση μελισσών το Γενάρη

Με καλό καιρό και λίγο νοτιά έγινε η επιθεώρηση του Γενάρη

Οι μέλισσες ζωηρούλες είχαν μεταφέρει το μέλι από τα ακριανά πλαίσια προς την μελισσόσφαιρα είχαν αρκετό μέλι είχαν φάει και όλο το ζυμάρι.

Μάζευαν και νέο μέλι γιατί καθώς έβγαζα τα πλαίσια το μέλι έσταζε.

Έβγαλα και τις ταινίες Απιστάν που είχα βάλει για την Βαρρόα και είδα μεγάλη διαφορά σε σχέση με 8 εβδομάδες πριν που έβαλα τις ταινίες, δεν είδα καμία βαρρόα ούτε μέλισσες καχεκτικές χωρίς φτερά, όλα καλά ,το φάρμακο δούλεψε αρκετά ,μένει να δούμε μέχρι πότε, πάντως έπρεπε να αφαιρεθεί για να μην αποκτήσουν τα βαρρόα ανθεκτικότητα στην δραστική ουσία "φλουβαλινάτη"που έχει το "Απιστάν"

Γύρη υπάρχει αρκετή αλλά ενός χρώματος σκούρο πορτοκαλή

Γόνος υπάρχει όλων των ηλικιών αλλά ο περισσότερος είναι σφραγισμένος υπάρχει και πολύ λίγος κηφηνογόνος και αρκετά αυγά ημέρας.

Ο Γόνος παρατήρησα ότι είναι από την μία μεριά της κυψέλης την ανατολική από 'κει που είναι η είσοδος ,επειδή είναι πιο ζεστά , καλύπτει την μισή περίπου κηρήθρα και από τις δύο μεριές σε περίπου 3 πλαίσια , δεν είναι όπως τις άλλες φορές που ο γόνος συνήθως ήταν στο κέντρο της κηρήθρας και γύρω το μέλι και η γύρη να στεφανώνουν το γόνο.

Οι βασίλισσες αρκετά ζωηρούλες έψαχναν χώρο για να γεννήσουν.

Με το νοτιά οι μέλισσες είχαν ανάγκη από νερό στην ποτίστρα γινόταν διάφορα.

Η ποτίστρα είναι ένα ντεπόζιτό που στάζει πάνω σε ένα κεραμίδι , δημιουργούνται καθώς οι σταγόνες πέφτουν από ψηλά μικρά σταγονίδια που κάθονται στα διπλανά ξινούλια. Οι μέλισσες ρουφούν διψασμένες το νερό ,από ότι είδα πέρνουν αρκετό νερό , κάθονται αρκετή ώρα , μερικές βρέχουν και τα φτερά τους δείχνουν να το διασκεδάζουν, είναι πολύ σημαντικό πάντως να υπάρχει καθαρό και αρκετό νερό στη σωστή θερμοκρασία κοντά στο μελισσόκηπο.

Μετά τις βροχές οι ξυνούλες άνοιξαν τα κίτρινα λουλουδάκια τους και καλούν τις μέλισσες να τα επισκεφτούν για να πάρουν την γύρη και να γίνει η επικονίαση όπως πολύ σωστά έχει προνοήσει η φύση με σύμμαχο της και πολύτιμο εργαλείο την μέλισσα που έχει αναλάβει το σημαντικό αυτό έργο.

Σημαντικό μελισσοκομικό φυτό της περιοχής καθώς καλείται να θρέψει τον πρώτο γόνο της άνοιξης πολλή σημαντικό για την σωστή και γρήγορη ανάπτυξη του μελισσιού.

Η ξυνούλα έχει πάρει το όνομα της μάλλον από την ξινή γεύση που έχει το κοτσάνι της ,που τρώγεται, ειδικά το τμήμα στη βάση του που έχει άσπρο χρώμα και εμένα προσωπικά μου αρέσει παρόλο την ξινή γεύση του και έχω μάλιστα παρατηρήσει ότι κόβει την δίψα όταν βρεθείς έξω για πολλή ώρα χωρίς νερό.

Ένα άλλο φυτό που είδα να υπάρχει σε αφθονία δίπλα στο μελισσοκομείο είναι η κουκολαχανίδα που και αυτή αναζητά πολύ πιθανόν το χάδι της μέλισσας.

Και οι αγαλατσίδες είναι ανθισμένες ένα από τα φυτά που τρώγονται τα φύλλα της ωμά και μάλιστα είναι πολλή νόστιμα, θυμάμαι ότι ήταν από τα πρώτα φυτά που είχα μάθει να τα αναγνωρίζω γιατί όταν πηγαίναμε εκδρομές με το δημοτικό μικροί σαν τα κατσικάκια σκαρφαλώναμε στους δέτες και κυνηγούσαμαι τις αγαλατσίδες για κολατσιό.

Μέλισσες και στα κουκιά

Με την ευκαιρία που βρέθηκα στις μέλισσες και οι ελιές μου είναι δίπλα και κλαδεμένες έκαψα και τα λιόκλαδα για να συμπληρώσω της μέρας τον κάματο.





Και τέλος στο μποστάνι για να κόψω λάχανα για την σαλάτα και οφαλοφόρα πορτακάλια και μετά επιστροφή στο κλινών άστυ.