Θρούμπι ( Θρούμπα)

Μετά την φασκομηλιά που έχει σταματήσει σχεδόν να δίνει τώρα σειρά έχει η θρούμπα ένα αρκετά καλό μελισσοκομικό φυτό που οι μέλισσες αυτήν την εποχή επιδιώκουν να επισκέπτονται θυμίζει κάτι ανάμεσα σε ρίγανη και θυμάρι , φέτος με τις βροχές που έκανε πρόσφατα, τα άνθη του είναι αρκετά ζωηρά και σε συνδυασμό με τι υψηλές θερμοκρασίες βάζουν τις μέλισσες σε πειρασμό, βουίζουν με ευχαρίστηση πάνω στα μικρά ανθάκια που επισκέπτονται με περίσσιο ζήλο αυτήν την εποχή καθώς τα μελίσσια έχουν αρκετό γόνο να ταΐσουν.

Η θρούμπα είναι ένα αρωματικό ποώδες φυτό ,ετήσιο ,ευδοκιμεί σε όλη την μεσόγειο και ιδιαίτερα σε ξηρές και πετρώδεις περιοχές . Από την αρχαιότητα χρησιμοποιείται σαν βότανο για τις διάφορες ασθένειες αλλά και σαν αρωματικό στη μαγειρική.

Στην αρχαία Ελλάδα το έβαζαν στο κρασί (θρυμβίτης οίνος) ακόμα και σήμερα χρησιμοποιούν αφέψημα θρουμπιού για να ξεπλένουν τα βαρέλια πριν βάλουν το κρασί για να σκοτώσουν τους παραμύκητες. Οι αρχαίοι Ρωμαίοι το χρησιμοποιούσαν για αφροδισιακό.

Παλιά όταν είχαν πληγές στο στόμα ή στο λάρυγγα , έκαναν γαργάρα με αφέψημα από θρούμπι και κρασί και μετά το κατάπιναν, 3-4 σταγόνες από το χυμό του φυτού στα αφτιά πριν τον ύπνο βελτιώνουν την ακοή και σταματούν τον βόμβο. Το αφέψημα από θρούμπι θεωρήται διεγερτικό και τονωτικό και δρα κατά της πνευματικής και σωματικής κούρασης , βοηθάει το άσμα, την ναυτία ,την πέτρα στα νεφρά και είναι κατά της διάρροιας , ακόμα σκοτώνει βακτηρίδια μικρόβια και μύκητες.

Οι παλιοί Κρητικοί καταπολεμούσαν τις φθειρειάσεις των ζώων τους με αφέψημα από θρούμπι, σκέπαζαν ακόμα με φύλλα από θρούμπι το τυρί που έβαζαν στην άλμη για να πάρει το τυρί το άρωμά του.
Τα φύλλα της θρούμπας ψιλοκομμένα μπαίνουν σε διάφορα φαγητά και ως αρωματικό αλλά και λόγω των αντιτοξικών ιδιοτήτων που έχουν.

Και εδώ μερικά ακόμα άνθη της εποχής με εικαστικό ενδιαφέρον.