Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2009

Βαρρόα (Βαρροϊκή ακαρίαση)

Μια πραγματική μάστιγα για την μελισσοκομία αποτελεί το άκαρι Varroa ένα παράσιτο της μέλισσας. Το αρσενικό έχει διαστάσεις 0,85mm- 0,80mm περίπου κυκλικό σχήμα και χρώμα υπόλευκο, ενώ το θηλυκό είναι μεγαλύτερο 1,75 mm μήκος και 2 mm πλάτος έχει ελλειπτικό σώμα και χρώμα καστανοκόκκινο , έχει τέσσερα ζεύγη δυνατά , κοντά και κυρτά πόδια που στο τέλος έχουν ένα είδος βεντούζας που τα συγκρατεί πάνω στον ξενιστή. Το πρώτο ζεύγος εξέχει από το σώμα και παίζει και το ρόλο κεραιών. Τα στοματικά μόρια βρίσκονται κάτω από το σώμα και είναι φτιαγμένα έτσι ώστε να τρυπούν και να απομυζούν.


Ο βιολογικός κύκλος της βαρρόα έχει προσαρμοσθεί στη ζωή της μέλισσας για να μπορεί να τραφεί και να πολλαπλασιαστεί. Ο γόνος προσφέρει την απαραίτητη τροφή που την χρησιμοποιούν αυτούσια και ασφαλές καταφύγιο όταν είναι σφραγισμένος για την ωοτοκία και μέχρι να ωριμάσει. Και οι ενήλικες μέλισσες του εξασφαλίζουν την επιβίωση του όταν δεν υπάρχει γόνος και την μεταφορά μέσα και έξω από την κυψέλη.
Η προσβολή αρχίζει με την είσοδο του γονιμοποιημένου βαρρόα σε ένα κελί που περιέχει προνύμφη και κατά προτίμηση κηφηνογόνο, γιατί ο κηφηνογόνος παράγει περισσότερες ουσίες που έλκουν τα βαρρόα , δέχεται περισσότερες μέλισσες για την περιποίηση και απαιτείται μεγαλύτερο διάστημα για το σφράγισμα και το αποσφράγισμα του κηφηνοκελιού.
Αφού μπει στο κελί φτάνει στον πυθμένα , όπου παγιδεύεται με την πλάτη στην τροφή που υπάρχει για την προνύμφη εκεί ,μόλις σφραγιστεί το κελί και η προνύμφη καταναλώσει την τροφή το βαρρόα απελευθερώνεται και αρχίζει να τρέφεται από τον αιμόλεμφο της που περιέχει νεανική ορμόνη που απαιτείται για την παραγωγή των αυγών της. Εξήντα ώρες μετά εναποθέτει το πρώτο αυγό και ανά τριάντα ώρες τα υπόλοιπα. Έτσι στον εργατικό γόνο γεννάει μέχρι 5 αυγά ενώ στον κηφηνογόνο που έχουμε 3 μέρες διαφορά μέχρι 7. Αναπτύσσεται μέσα στο αυγό και από εξάποδη προνύμφη μεταμορφώνεται σε οκτάποδη και μετά βγαίνει από αυτό. Η προνύμφη μεταμορφώνεται στη συνέχεια σε δευτερονύμφη και αυτή σε ενήλικο. Ο βιολογικός αυτός κύκλος διαρκεί 6 μέρες για τα θηλυκά και 7 για τα αρσενικά. Το δεύτερο αυγό που προκύπτει είναι αγονιμοποίητο και απ' αυτό προκύπτει το μοναδικό αρσενικό βαρρόα. Στον εργατικό γόνο που παραμένει σφραγισμένος για 12 μέρες 2-3 βαρρόα προλαβαίνουν να ενηλικιωθούν ενώ στο κηφηνογόνο που είναι 14 μέρες 4-5 τα υπόλοιπα μη ενήλικα βαρρόα πεθαίνουν από ασιτία γιατί δεν είναι σε θέση να τρυπήσουν το σκληρό σκελετό της μέλισσας για να τραφούν. Το αρσενικό βαρρόα αφού γονιμοποιήσει τα ενήλικα θηλυκά μέσα στο κελί πεθαίνει γιατί τα στοματικά του μόρια έχουν μεταπλασθεί σε όργανα μεταφοράς του σπέρματος και δεν μπορεί να τραφεί.




Με την έξοδο του από το κελί τα βαρρόα προσκολλούνται σε κάποια άλλη μέλισσα με προτίμηση τις παραμάνες και τους κηφήνες και λιγότερο στις συλλέκτριες. Εγκαθίστανται στα δαχτυλίδια της κοιλιάς των μελισσών , επειδή τις λεπτές μεμβράνες που τα ενώνουν μπορούν να διατρυπήσουν με τα στοματικά του μόρια και να τους εξασφαλίσουν και ασφαλή μεταφορά. Πάνω στις ενήλικες μέλισσες παραμένουν 5-15 μέρες μέχρι να ωοτοκήσουν ξανά σε κάποιο κελί. Τα βαρρόα ζουν περίπου 2-3 μήνες όσα γεννηθούν άνοιξη-καλοκαίρι ενώ το φθινόπωρο -χειμώνα που δεν υπάρχει αρκετός γόνος μπορούν να ζήσουν μέχρι και 8 μήνες.


Ο πληθυσμός των ακάρεων ενός μελισσιού αυξάνει προοδευτικά από την άνοιξη προς το φθινόπωρο και ιδιαέτερα την περίοδο από τον Αύγουστο - Οκτώβριο. Ο αριθμός των βαρρόα δεκαπενταπλασιάζεται μέσα σε ένα χρόνο αν δεν γίνει κάποια επέμβαση η θεραπεία. Σε θερμοκρασίες πάνω από 35 βαθμούς C τα βαρρόα αποσπώνται και πέφτουν στον πυθμένα που η θερμοκρασία είναι χαμηλότερη και γενικά έχουμε ένα ποσοστό πτώσης των ακάρεων για διάφορους λόγους που σε συνδυασμό με τους κινητούς πάτους με σίτα μπορούμε να έχουμε μερικό έλεγχο της βαρρόας και σημαντική ανακούφιση για της μέλισσες.
Η προσβολή από βαρρόα στο μελίσσι έχει σαν αποτέλεσμα το θάνατο νυμφών , την γέννηση ασθενικών η ανάπηρων μελισσών, την μείωση του μέσου όρου ζωής των μελισσών με αποτέλεσμα την μείωσή του γόνου , και την αναποτελεσματικότητα κατά την συλλογή , μείωση του πληθυσμού , αυξημένη ευαισθησία και σε άλλους παθογόνους παράγοντες και γενικά μια ανοισορροπία που τελικά εκμηδενίζει το μελίσσι.

6 σχόλια:

İlhami Uyar είπε...

Dear Alexander,thanks a lot for share important knowladge about varroa parasite.What kind of method use prefer against fighting to varroa.Do you succes and win this war,According to scintific when you use same method every year probably varroa parasite gain ımmunıty ,all the best

Θεοδόσης Κατσαρός είπε...

Πολύ κατατοπιστική ανάρτηση! Μόνο όταν γνωρίζουμε τον κύκλο του παρασίτου πιστεύω πως καταφέρνουμε να το παλέψουμε!
Καλό βράδυ

Unknown είπε...

Πρέπει να φτιάξεις μια ιστοσελίδα με μουσικές επιλογές.
Θα έχει τρομερή επιτυχία.
Μπράβο για όλη την προσπάθεια.

Anestis Ketsetzidis είπε...

Η γνώση είναι δύναμη.
Σωστή παρουσίαση.

Kostas είπε...

Άριστη η παρουσίαση, με επιμέρους πληροφορίες.
Θαυμάσιο post!

elenhkal είπε...

Ενδιαφέρον μπράβο!!